EPV en de vertragingsparadox

Ik las zojuist de Cobouw waarbij het hoofdredactioneel commentaar en een artikel waren gewijd aan de EPV voor gas. Ik las daarin nog een argumentatie die ik in mijn voorgaande bijdragen nog niet erg stevig had geraakt.

Er bestaat namelijk een hardnekkig misverstand over de reden waarom de Stroomversnelling niet uit de startblokken komt. De vertraging die de Stroomversnelling heeft opgelopen wordt door minister Blok schijnbaar als argument gebruikt om de EPV voor gas in te voeren. De logica zou zijn dat het allemaal niet snel genoeg gaat en dat er met de EPV voor gas toch ook een flinke besparing wordt gerealiseerd. Hoe onwaarschijnlijk dom het is om een woning na renovatie nog zeker 20 jaar afhankelijk te laten zijn van 700 m3 hoogcalorische brandstof laat ik voor nu maar even rusten.

Het bizarre is namelijk dat één van de belangrijke reden voor de vertraging is gelegen in de verlate  implementatiedatum van de EPV.

De EPV is 1,5 jaar later ingevoerd dan in eerste instantie was afgesproken met de minister. De RvC’s en de bestuurders hebben bewust gewacht met het vrijgeven van grote aantallen woningen totdat de zekerheid van een EPV voldoende perspectief bood op een sluitende businesscase. Het is nogal een bizarre paradox dat de grootste vertragende factor nu wordt misbruikt om die zogenaamde vertraging op te lossen.

Lees hier mijn brief als bijdrage aan de consultatieronde EPV-gas