Bouwbesluit op 3 A4’tjes

Column Cobouw nr 14, 16 december 2014

Met de huidige technologie is het Bouwbesluit achterhaald. Dat is mijn conclusie na een zondagmiddag driftig bladeren door besluiten, normen, tabellen en nota’s van toelichting. Laten we het even simpel maken en ervan uitgaan dat een gebouw niets anders is dan geconditioneerde lucht. Het verblijf daarin moet vooral aangenaam zijn en niet leiden tot gezondheidsproblemen. Daarnaast moet er zo min mogelijk energie verspild worden om de temperatuur op een comfortabel niveau te houden. Om dat te bereiken staat het Bouwbesluit vol met eisen waaraan specifieke onderdelen van het gebouw moeten voldoen. Vrijwel geen één eis is gebaseerd op prestaties van het gehele gebouw. Laat staan dat ze zijn te begrijpen voor de gemiddelde mens. Het kan anders, simpeler en begrijpbaarder. Voor het uitrekenen van de warmtevraag van een gebouw is geen epc- berekening nodig, maar een bouwfysisch sommetje. Een berekening die we verleerd zijn sinds we de epc-norm zijn gaan gebruiken als engineeringstool. Koppel een simpel uit te rekenen maximaal toegestane warmtevraag aan de prestaties voor luchtkwaliteit en een minimale ruimtetemperatuur en je elimineert maar zo 50 procent tekst uit het bouwbesluit. De bouwers verantwoordelijk maken voor die prestatie zoals voorgesteld in de nieuwe wet ‘kwaliteitsborging bouw’ zorgt er voor dat de toeleverende industrie niet meer hoeft te investeren in epc-puntjes maar in echte innovatie. Zij moeten zich inspannen om onderdeel te worden van een totaalconcept. We kunnen dit doen omdat we tegenwoordig over (sensor-)technologie beschikken waarmee alle prestaties (geluid, luchtkwaliteit, energieverbruik of vocht) realtime zijn te meten. Het niet behalen van prestaties kan dus ook realtime afgerekend worden met de fabrikant van de woning of de renovatie. Een mooiere garantie voor de klant kan ik niet bedenken.