Kind van de rekening

Column Cobouw nr 12, 4 november 2014

Woningcorporaties staan volop in de schijnwerpers. Vooral door een aantal uiterst irritante uitwassen, verricht door pedante alpha-mannetjes. Het zijn de sterkste symptomen van een sector die zich in twintig jaar niet heeft kunnen plooien rondom een maatschappelijk geaccepteerd systeem.

Al dat gedoe draait natuurlijk niet om de huurder. Het gaat om die makkelijk beschikbare geldstromen waarmee binnen of buiten de corporatie ‘geïnvesteerd’, dan wel gaten opgevuld kunnen worden. Om die reden zal er ook nooit een goed systeem komen. Te veel belangen, te veel meningen, te veel mannetjes, te veel geld en te weinig eigenaarschap. Ondanks een beroerd systeem deden de meeste corporaties echter uitermate nuttig werk. Met nadruk op deden. Er dreigt namelijk een nieuw “gevaar” met grotere gevolgen voor huurders dan die incidenten. De pedante mannetjes zijn ingeruild voor bestuurders die niks meer durven.

Na de verhuurdersheffing, de novelle en strakkere WSW-normen, leggen bestuurders hun oor alleen nog maar te luister bij de boekhouder. Was die in mijn corporatietijd nog een uiterst nuttig onderdeel van bestuurlijke afwegingen, het is nu dé afweging geworden. Terwijl iedereen weet dat een gemiddelde boekhouder geen ondernemer is. Iedere investering is per definitie een risico, regels worden krap geïnterpreteerd en er is een voorkeur voor het handhaven van de status quo. Kind van de rekening is de bestaande woningvoorraad en dus de huurder.

Pappen en nathouden is het devies van de boekhouder. “Nieuwe regels voor een energieprestatievergoeding? Leuk hoor, maar niet voor ons. Wij kunnen niks meer”. Waar het echter om gaat is keuzes maken. Niet om niets te doen. Zorgen voor stabiele woonkosten en gezonde huizen die zichzelf grotendeels terugverdienen lijkt me geen ingewikkeld advies aan een bestuurder. Misschien nieuwbouwprojecten even overlaten aan een ander. Corporaties zullen nooit in politiek stabiel vaarwater terechtkomen, maar de keuzes die er toe doen maken ze toch echt zelf.