Let’s Gro

Cobouw column nr 21, 21 april 2015

In Nederland zijn we groot in grootse projecten. De Deltawerken zijn daar een mooi voorbeeld van. Een programma dat destijds een enorme impuls gaf aan de Zeeuwse economie, de veiligheid van alle Nederlanders vergrootte en fungeerde als aanjager van innovatie in de bouw.

We staan weer voor zo’n opgave. Er moeten zo’n 170.000 Groningse huizen en gebouwen versterkt worden. Sneller dan we nu denken dat het kan. De veiligheid van mensen is immers in het geding. Deze opgave is te vergelijken met een grootscheepse militaire operatie. Hij vraagt daarnaast alle vernuft en innovatiekracht van de bouwsector. Een geïndustrialiseerde aanpak is de enige manier om snelheid en innovatie te borgen. Dat betekent dus een hele andere inrichting van het bouwproces.

Vergeet even de constructeurs die zich nu een slag in de rondte werken om maatwerkoplossingen te bedenken. De fabriek vraagt daar niet om. Er zijn oplossingen nodig die nog niet uitgevonden zijn. Oplossingen die alleen uitgevonden gaan worden door de partijen die gaan over die fabrieken. Partijen die verantwoordelijk zijn voor ontwerp, engineering en uitvoering. In de organogrammen zie je bouwers traditioneel ergens onderaan bungelen. In Groningen ook. Ze worden beschouwd als de bedrijven die de maatwerkoplossingen in elkaar knutselen aan de hand van voorlopige ontwerpen, definitieve ontwerpen en bestekken. Een fout die we ook gemaakt hebben bij de verduurzamingsopgave van de gebouwde omgeving.

Een aantal bouwers laat nu zien dat het heel anders kan. Voor minder geld meer kwaliteit en betere prestaties. We weten nog heel veel niet over de opgave in Groningen, maar wel dat er al oplossingen zijn die snel seriematig opgeschaald kunnen worden. Als we willen konden we gisteren beginnen. Moet er alleen iemand zijn die het lef heeft om met de kennis van nu te zeggen: go.