Groen Gas

Uit rapport:

‘Op weg naar een klimaat neutrale gebouwde omgeving 2050’, CE-Delft, mei 2015, in opdracht van GasTerra

[Toevoegingen J.W. van de Groep]

Eén van de mooiste opties voor het klimaatneutraal krijgen van de gebouwde omgeving is het vervangen van aardgas door groen gas. Groen gas leidt niet tot aanpassingen van de infrastructuur, de installaties in gebouwen en het gedrag van huishoudens. Een groot nadeel van groen gas is echter de beschikbaarheid van biomassa en de hogere prijs ten opzichte van aardgas.

Groen gas is een commodity die wordt gemaakt uit biomassa, een schaarse grondstof, die in Nederland maar beperkt voorhanden is [grondstoffen, met name hout- en snoeiafval, worden in  toenemende mate gebruikt voor veel hoogwaardiger producten zoals in de bouw. Zowel de vezels als het cellulose worden daarbij gebruikt als nieuwe grondstoffen (het gaat dus niet over spaanplaat)]. Een potentieelstudie van het Groen Gas Forum (2014) raamt het technisch potentieel van groen gas uit Nederlandse biomassa op iets meer dan
2 miljard m³ (bcm). [Nederlandse huishoudens verbruiken op dit moment 10 tot 11 miljard m³ per jaar en andere gebouwen zo’n 5 tot 6 miljard m³ per jaar]. Door middel van import kan de beschikbare hoeveelheid groen gas aanzienlijk toenemen, maar omdat er op dit moment nog geen echte globale markt voor groen gas is, is over de prijsontwikkeling daarvan nog weinig te zeggen. Tevens mag worden aangenomen dat Nederland niet het enige land is dat gebruik wil maken van de import van groen gas. Er zijn dan ook geen zekerheden dat er grote hoeveelheden groen gas (of biomassa om dit daaruit te produceren) geïmporteerd kunnen worden. De optie van power-to-gas kan slechts een beperkte bijdrage leveren, omdat ook hier koolstof uit de korte koolstofcyclus voor nodig is, om geen additionele, fossiele koolstof uit te stoten.

Om de huidige woningvoorraad op deze wijze klimaatneutraal te maken, zou ongeveer 11 bcm aan groen gas nodig zijn. En zelfs na aanzienlijke besparingen blijft circa 8 bcm nodig voor de warmtevoorziening van woningen. [Volgens mij kan dat zeker terug naar 4 bcm]. Daarnaast wordt er nog 6 bcm in de utiliteit gebruikt, 5 bcm in de industrie en 3 bcm als grondstof. Dat betekent dus, dat niet alleen de huishoudens, maar ook de andere sectoren graag gebruik maken van het schaarse groen gas dat beschikbaar is en komt in Nederland. [Transport wordt hier nog vergeten. Industrie en Transport vragen om hoog-calorische brandstof in tegentelling tot woningen die werken op lage temperaturen (na isolatie)]

Dit heeft enerzijds een prijsopdrijvende werking en anderzijds leidt dit tot een beperkte beschikbaarheid van het groen gas voor de gebouwde omgeving. Niet één sector krijgt al het groen gas, maar waarschijnlijk vindt er een deling plaats. Voor deze studie is de globale deling van het groen gas aangenomen, die ook voor het huidige aardgas geldt: ongeveer de helft van het Nederlandse potentieel, 1 bcm, gaat naar de huishoudens.

Dit kan als een ondergrens worden beschouwd. De bovengrens wordt uiteindelijk bepaald door de wereldmarkt. Maar ook dit is onderhevig aan een prijsopdrijvende werking door enerzijds de stijgende vraag en anderzijds het steeds meer moeten toepassen van minder geschikte (lees: duurdere) biomassastromen voor de productie van groen gas.